De watermolen aan het kasteel van Leefdaal.
Leefdaal zou etymologisch afkomstig zijn van het Keltische woord ‘labant’ of ‘labent’ (stromende, voerende, mogelijk de oude naam van de Voer) en ‘dal’. De naam betekent dus waarschijnlijk gewoon ‘Voervallei’.
Op de Vroeienberg (‘berg van de Heer’) staat de oudste parochiekerk uit deze streek, de Sint-Veronakapel, ook Heilig-Kruiskapel genoemd, gebouwd omstreeks 900. Van dit oudste bouwwerk is slechts één muur bewaard, later volgden nog verschillende verbouwingen en uitbreidingen. In 1951 werd de kapel naar een meer oorspronkelijke staat hersteld, als stille getuige van een ver verleden.
Leefdaal zelf was in de vroege middeleeuwen in het bezit van de hertog van Brabant. Deze schonk in de dertiende eeuw het gebied aan één van zijn ambtenaren, die zo de titel ‘heer van Leefdaal’ aannam. Het eerste kasteel werd waarschijnlijk toen gebouwd, als bescherming van de handelsweg Brugge-Rijnland. Via erfenissen en huwelijken kwam de heerlijkheid in handen van de familie van Petershem en Merode. Deze laatste familie verkocht het goed in de zeventiende eeuw aan Philip Helman. Via zijn dochter kwam het dan bij de graven van Bergeyck terecht. Ondertussen was Leefdaal ook een baronie geworden. De huidige bewoners van het kasteel, de graven de Liedekerke, stammen trouwens af van de graven van Bergeyck.
Bibliografie
- Willy Brumagne, leefdaal.be – Geschiedenis.
- Omer Vandeputte (red.), Gids voor Vlaanderen, 2007.
Erfgoedkamer 
Wie kan helpen met de namen van de vijf personen die fier poseren aan de oude watermolen op de oude postkaart ?